Χάρτης - Μπύσινγκεν (Büsingen)

Το Μπύσινγκεν (γερμανικά: Büsingen am Hochrhein, κατά λέξη Μπύσινγκεν επί του Άνω Ρήνου) είναι κωμόπολη της Γερμανίας, η οποία αποτελεί ενκλάβιο της Ελβετίας. Κτισμένο στις όχθες του ποταμού Ρήνου έχει έκταση 7,62 χλμ2 και πληθυσμό περίπου 1.450 κατοίκους, ενώ απέχει από την κυρίως ειπείν Γερμανία περίπου 700 μ. στο κοντινότερό της σημείο.

Διοικητικά, το Μπύσινγκεν ανήκει στον Νομό της Κωνσταντίας, η οποία με τη σειρά της ανήκει στη διοικητική περιφέρεια του Φράιμπουργκ, ως μέρος του ομόσπονδου κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης· οικονομικά, ωστόσο, διέπεται από ειδικές διακρατικές συμφωνίες, παρόμοιες μ' αυτές που ισχύουν για άλλες όμορες χώρες, όπως το Λίχτενσταϊν και το ιταλικό εξκλάβιο Καμπιόνε ντ'Ιτάλια. Κατά συνέπεια τούτου δεν υπάρχει συνοριακός έλεγχος μεταξύ των δύο χωρών, από τη στιγμή μάλιστα που η Ελβετία εντάχθηκε στη Ζώνη Σένγκεν το 2008-09.

Με τα ειδυλλιακά τοπία του και την πλούσια φυσική ομορφιά, το Μπύσινγκεν αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό της ευρύτερης περιοχής, ενώ φιλοξενεί το Ευρωπαϊκό Ναζαρηνό Κολέγιο, μια σχετικά μεγάλης εμβέλειας θεολογική σχολή με βάση την Εκκλησία του Ναζωραίου.

Το Μπύσινγκεν υπήρξε παλαιόθεν έδαφος της γειτονικής Αυστρίας, ωστόσο μετά την ήττα της τελευταίας μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους, η πόλη αποδίδεται ως εδαφική διευθέτηση στο γερμανικό Βασίλειο της Βυρτεμβέργης· η συμφωνία έλαβε χώρα κατ' εφαρμογήν της Συνθήκης του Πρέσμπουργκ το 1805, κατά την οποία η Αυστρία υποχρεώθηκε να αποδώσει αρκετά εδάφη της σε τρίτες χώρες.

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1918, στο Μπύσινγκεν λαμβάνει χώρα ένα δημοψήφισμα, κατά το οποίο το 96% των κατοίκων του τάσσεται υπέρ της ένταξης της κωμόπολης στην Ελβετία· εντούτοις, η παραρτηματοποίηση αυτή δεν κατέστη δυνατή, καθώς η Ελβετία δεν μπορούσε να ανταποδώσει με κάποιο έδαφος αντίστοιχης αξίας. Έκτοτε, το Μπύσινγκεν παραμένει αποσπασμένο έδαφος της Γερμανίας, ενώ κατοπινές απόπειρες ένταξης απορρίφθηκαν από τη μεριά της Ελβετίας.

Τα ακριβή σύνορα και η επίσημη καταγραφή του συναποφασίστηκαν το 1967, μεταξύ της τότε Δυτικής Γερμανίας και της Ελβετίας. Την ίδια εποχή, το Δυτικογερμανικό εξκλάβιο του Βερέναχοφ, αποτελούμενο από τρία μόνο σπίτια και κατοικούμενο από καμιά δωδεκαριά ανθρώπους, έγινε μέρος της ελβετικής επικράτειας.